Bilećke teme > BilećaCaffe

Misterije...

(1/2) > >>

hud:
Ukleto područje
Ali, vratimo se na Pacifik. Nedaleko od Japana, u području Ajvo Džime i otočja Markus, proteže se jedan rukavac okeana, Đavolje more, u kome je između 1950. i 1954. godine bez traga nestalo devet velikih, supermodernih trgovačkih brodova. Tim povodom japansko Ministarstvo mornarice povelo je istragu. Ali, umjesto rješenja enigme dogodilo se da je istraživač 'Kojo Maru No 5', s posadom od 15 mornara i pomorskih eksperata — tajanstveno nestao!
Japanci su nakon toga Đavolje more proglasili opasnom zonom!
Sigurno je jedno: u prošlosti su Japan uzbuđivale česte eksplozije u moru, a njih su najčešće izazivale erupcije podvodnih vulkana čija se glavna žila proteže preko poluotoka Iza prema jugu i dalekim Marijanskim otocima. Njeni površinski predjeli obrazuju jezgro mnogih otoka uključujući i najveće ostrvo - Ajvo Džimu.
Kada se podvodni džin probudi, more jednostavno eksplodira, stvarajući zastrašujuće razorne tsunami valove, često visoke i preko dvadeset metara, koji na svom stravičnom putu uništavaju sve. Baš sve!
Pa ipak, kao i u ukletom Bermudskom trouglu, mnogi se nestanci brodova ne mogu racionalno objasniti. Takav jedan događaj zbio se 1952. godine...
Osamnaestog septembra te godine posada ribarskog broda 'Mioja Maru 11' primijetila je u vodama istočno od otoka Bajones kako se more 'podiglo u visini katedrale'. To je bio signal za istraživanje mnogih naučnih organizacija Japana.
U toku sljedeća tri dana Mornarički spasilački biro uputio je patrolni brod 'Šikine' u Đavolje more, a Tokijski univerzitet za ribarstvo i zemljotrese organizovao je naučnu ekspediciju čiji je zadatak bio čitav slučaj da ispita na licu mjesta. U ovu ekspediciju ušli su i predstavnici Istraživačkog instituta Tokijskog univerziteta, Tokijskog naučnog muzeja, Biroa za ribarstvo i novinari - predstavnici japanske novinske agencije Asahi.
Ekspedicija se sa brodom 'Šinio Maru' našla u Đavoljem moru 23. septembra. Istog dana prisustvovali su fantastičnom događaju: eksploziji vulkana u dubini mora. Desilo se to sjeveroistočno od otoka Bajones.
Za to vrijeme patrolni brod Mornaričkog biroa vratio se u luku sa izvještajem o postojanju 'novog kamenog bedema na mjestu erupcije, koji intenzivno ispušta žutu paru'. Hidrografski biro je odmah dao ime novootkrivenom podvodnom vulkanu: Mioja-šo!
Uskoro se u Japan vratila i naučna ekspedicija, koja je plovila brodom 'Šinio Maru', a Hidrografski institut je organizovao novu naučnu ekspediciju, koja je u Đavolje more otplovila na brodu 'Kajio Maru 5'. Brod je isplovio iz Tokija 21. septembra i od tada se o njemu nikad ništa nije čulo.
Sljedećih dana je prečešljan gotovo svaki metar Đavoljeg mora, ali od broda nije bilo ni traga ni glasa. Komisiji za istraživanje preostalo je jedino da izda zvanično saopštenje o nestanku broda: 'Kajio Maru 5' se očito prevrnuo i potonuo 24. septembra 1952. za vrijeme eksplozije vulkana Mioja-šo, ali niko nije objasnio zašto tokom plovidbe nije bilo nikakve veze s brodom iako je 'Kajio Maru 5' bio opremljen sa dva najmodernija radio-uređaja...

Ribe iz oblaka
U “Misterijama svijeta” Arthura C. Clarkea, navodi se mnostvo slicnih primjera. Jednom je neko tenisko igraliste u Muzaffarpuru, u sjevernoj Indiji, doslovice pobijelilo od sitnih riba koje su pale zajedno s kisom, a medu brojnim izvjescima s Istoka, zanimljivo je i svjedocanstvo Rona Spencera, koji je za vrijeme Drugog svjetskog rata, nedaleko burmanske granice, dozivio nesto sto ce cijeli zivot pamtiti:
“Za vrijeme monsunskog pljuska stajao sam na kisi gol i nasapunjan, kad je po meni nesto pocelo padati. Pogledavsi naokolo, ugledah bezbroj sitnih zivih oblika, tisuce su padali s neba. Bile su to ribice velicine sardelica!...”
U Hondurasu je vise puta padala prava kisa riba, sto je zabiljezeno i u jednoj crkvenoj kronici: Kada stanovnici primijete tamni oblak iznad planine, odmah pojure u dolinu noseci vedra i razne sudove. Oni dobro znaju da ce oblak, cim naide, donijeti tisuce sardelica na zemlj ... :D :D :D

hud:
    


Ukleti jedrenjaci
Postoji bezbroj teoriji o pojavama ukletih jedrenjaka, ali istinsko objašnjenje još uvijek izmice istraživacima!

Ukleta podmornica
Zbog niza nesreca, zapadanja u najneobicnije nevolje, gubljenja posade, dozivljavanja brodoloma, mnogi su ploveci objekti u proslosti sticali nazive ukletih i prokletih. Ipak, na vrhu ove neobicne top liste ne nalazi se niti jedan brod ili jedrenjak. Na vrhu je jedna zlohuda podmornica – UB-65. Sve dok nije definitivno nestala, ovu su podmornicu pratile mnoge nesrece i nesvakidasnji dogadaji, a na njoj su se redovito pojavljivali duhovi, najcesce duh zapovjednika koji je bio prva zrtva ove uklete podmornice!


Umjetnička inspiracija
Nitko ne zna kada su se prvi put pojavili sablasni jedrenjaci, ali se zna da su price o brodovima - lutalicama, oduvijek rasplamsavale ljudsku mastu. O njima su napisani romani, nacrtani stripovi, snimljeni filmovi, a i znameniti slikari posvecivali su toj temi mnoga svoja platna. Tom su se temom nadahnjivali pjesnici i glazbeni klasici. Njemacki je pjesnik Heinrich Heine (1797-1856) napisao predivnu baladu, a Richard Wagner (1813-1883) poznatu operu o tragicnoj odiseji “lutajuceg Nizozemca”!

Slučaj “Jamesa Chestera”
Medu najsablasnije brodove proslosti spada jedrenjak “James Chester”, koji je 26. veljace 1855. godine naden na sred Atlantika. Njegova jedra bila su u veoma losem stanju, a zapovjednicki most u neredu. Uopce, na brodu je vladao neopisiv kaos, ali nije bilo tragova nasilja, krvi i borbe.
Kompasi i brodski papiri bili su iscezli, ali su svi pojasevi za spasavanje i pricuvni camci bili na svom mjestu. Na brodu je bilo vode i hrane, a sam je brod bio u izuzetno dobrom stanju. Istraga koja je pokrenuta nije donijela nikakve rezultate. Ni jedan clan posade “Jamesa Chestera” nikada nije pronaden, niti se saznalo kako su i kamo nestali!

Žrtve opakih bolesti
Mnogi istrazivaci smatraju da su u proslosti epidemije zute groznice, kuge ili druge zarazne bolesti, podjednako harale na brodovima, kao i na kopnu, u pojedinim lukama. Poznat je slucaj bokeljskog brika “Pierrino”, kojim je zapovijedao kapetan Vlado Ivelic iz Risnja.
U ljeto 1881. godine, brik je isplovio iz kubanske luke Santa Cruz, u kojoj je harala zuta groznica. No, petog se dana strasna bolest pojavila i na brodu, koseci upanicene mornare. Na kraju, kada brodom vise nije imao tko da upravlja, “Pierrino” se, nosen vjetrom i snaznom Golfskom strujom, nasukao na morsko grebenje, ali su ga uskoro vjetrovi ponovo bacili na pucinu gdje je nastavio da luta. Nekoliko mornara i bokeljski kapetan bili su do te mjere iscpljeni strasnom bolescu da su se, na kraju, naprosto prepustili zloj sudbini. No, srecom, uskoro je naisao jedan ribarski brod, koji je uspio spasiti Ivelica i jos samo dvojicu mornara. Svi ostali vec bili mrtvi, a njihova tijela bacena u more!
Da su kojim slucajem spasitelji zakasnili samo nekoliko tjedana, zatekli bi “Pierrino” kako bez posade luta morem i zasigurno bi ga proglasili fantomskim brodom!

hud:
BERMUDSKI TROUGAO

Bermudski trougao je naziv za morski trougao izmedu Bermuda, Floride i otoka Portorika u Atlantskom okeanu, zloglasno mesto na kojem je nestao veci broj brodova i aviona, bez da su ikada pronadeni njihovi tragovi. Dosad je u tom trouglu nestalo 8.152 ljudi.

 
Pripazite dok putujete ovim delom
Najpoznatiji nestanak u Bermundskom trouglu je nestanak leta 19 5. decembra 1945. Rec je o pet aviona americke ratne mornarice nestalih bez traga na rutinskom treningu. Nestalo je i šest drugih letelica, poslanih da pronadu let 19, takode bez traga. Ukupno je nestalo 27 marinaca. Navodno je Kolumbo na svojoj plovidbi prema Novom svijetu opazio cudna svjetla iznad tog podrucja, no verovatno je zapravo video pad meteora.

O nestanku brodova i aviona u Bermudskom trouglu bilo je nekoliko teorija, a najprimamljivija je ona o crnoj rupi i mišljenje da su putnici i objekti nestali u nekoj drugoj dimenziji. No, posljednja naucna istraživanja otkrila su da je nestanak na tom podrucju zapravo moguc zbog negativne gravitacije koja onemogucava pravilno pokazivanje smera na kompasima. Rec je o velikom prostoru s mnogo otoka koji se s visine svi cine istima te je lako izgubiti orijentaciju.

To se dogodilo i letu 19 – marinci više nisu znali lete li iznad Meksika ili Floride i u kojem smeru da lete, sve dok nisu ostali bez goriva. Na tako velikom prostoru teško je pronaci avion koji je pao i nestao pod površinom oceana. Na kraju krajeva, u Bermudskom trouglu leži i najdublja tačka Atlantskog oceana. Što se brodova tice, otkriveno je da na tom podrucju postoje morski virovi koji nastaju od podzemnih potresa, toliko snažnih da su u stanju potopiti, tj. usisati celi brod.

No, varate se ako mislite da ljudi i danas izbegavaju Bermudski trokut. Njime svakodnevno prolazi hiljade brodova i aviona (tu i tamo koji nestane), a u posljednjih 50 godina turizam je na Bermudama upravo zbog te 'zone sumraka' procvetao!
   

hud:
Krugovi u žitu
U žitna polja južne Engleske vec godinama, neka cudesna sila utiskuje, savršeno pravilne krugove, keltske križeve i neke druge nevjerovatne oblike!

Nesto se cudno desava na imanjima juzne Engleske. U oblasti koja je inace postojbina mnogih zagonetki, pa i misterioznih megalita Stonhen dza, vec skoro 30 godina, pojavljuju se cudnovata kruzna ulegnuca, tridesetak pa i vise metara u precniku, na zitnim poljima, ostavljajuci ljude u nedoumici kako su stvorena.
Geometrijski precizni krugovi poleglog zita, cija nijedna stabljika nije slomljena, kako je ustanovljeno, nije djelo nevremena, zivotinja ili, eventualno, helikoptera, jer su nacinjeni u prelijepim pravilnim formacijama po odredenom obrascu. Mnoge straze dobrovoljaca mogle su nakon mirne noci samo da konstatuju stvaranje novih krugova po poljima.

Uzaludne istrage
Prvo registrovano videnje ove zagonetne pojave zbilo se 1976. godine, kada je jedan farmer u Hempsiru primijetio veliku kruznu saru na polju blizu Auto-puta 34. Od 1980. godine, kada su otpocela ozbiljnija istrazivanja ove misterije, prijavljeno je preko hiljadu krugova u Britaniji. Mada su slicni fenomeni registrovani i u Rusiji, Japanu, Australiji i Novom Zelandu, najveci broj krugova primijecen je bas u juznoj Engleskoj.
zitarice polegle u svojevrsnom vrtlogu, nastavljaju i dalje da zriju sve do zetve. Prema strucnjacima, potrebna je ogromna sila da se poravna tolika povrsina koja cini pravilan obrazac ravnomjerno polegnutog zita.

hud:
VELIKA PIRAMIDA



-Piramida je tačno postavljena prema stranama sveta.

 

-Piramida se nalazi u centru ukupne mase Zemlje.

 

-Meridijan koji prolazi kroz Gizeh deli mora i kontinente Zemlje na dva dela iste   veličine. Ovaj meridijan je, sem toga, najduži meridijan koji se pruža sa Severa na Jug i predstavlja nultu tačku za merenje dužina cele Zemljine kugle.

 

-Uglovi piramide dele region delte Nila na dve iste polovine.

 

-Piramida je savršen geodetski stožer i tačka za pravac.

Pomoću trangulacije može se izmeriti cela Zemlja dokle dopire pogled, kao što su Napoleonovi naučnici utvrdili sa zapanjenošću.

 

-Tri piramide Gizeha izgradene su medu sobom u Pitagorinom trouglu, čije se stranice nalaze u srazmeri 3:4:5.

 

-Odnos izmedu visine i obima piramide odgovara odnosu izmedju prečnika kruga i obima kruga. Četri strane su najveći i najupadljiviji trougli na svetu.

 

-Pomoću piramide se može izračunati kako zapremina kugle tako i površina kruga. Ona je spomenik kvadrature kruga!

 

-Piramida je džinovski peščani sat. Senke koje ona stvara od sredine Oktobra do početka Marta prikazuju godišnja doba i dužinu godine. Dužina kamenih ploča koje se nalaze oko piramide, odgovara dužini senke u jednom danu. Posmatranjem te senke na tim kamenim pločama može se dati tačno dužina godine na 0,2419. deo.

 

-Normalna dužina strana kvadratne osnove daje 365,342 egipatskih laktova. Broj je identičan sa brojem dana tropske sunčane godine.

 

-Rastojanje velike piramide od središta Zemlje je isto tako rastojanje od Severnog pola i time odgovara rastojanju od Severnog pola do središta Zemlje.

 

-Ako se osnova površine piramide podeli dvostrukom polovinom ovoga spomenika, dobija se broj Pi=3,1416.

 

-Ukupna površina četri strane piramide odgovara kvadratu visine piramide.

 

-Vrh velike piramide se poklapa sa Severnim polom, njen obim odgovara dužini ekvatora, a oba su srazmerno udaljena jedan od drugog. Svaka strana piramide izmerena je tako da svaka odgovara četvrtini sektora severne polulopte ili sferičnom kvadratu od 90 stepeni. (Obim ekvatora iznosi 40.076,592 km, a obim Zemlje računat preko polova iznosi 40.009,153 km).

matematičkih i geometrijskih slučajeva moglo bi se bez muke i dalje produžiti, jer su oštroumni mislioci napisali debele knjige o tome, a njih stalno osporavaju Ijudi isto tako bogati duhom. Da li je potrebna još jedna proba?

 

-Nagibni ugao velike piramide je tako podešen da podnevno Sunce od kraja Februara do polovine Oktobra ne pravi nikakvu senku. To ima svoga razloga: bog Sunca Ra dao je znak Ijudima. Ništa nas više ne sme začuditi - ako je i prosečna razdaIjina Zemlja - Sunce sadržana u piramidi. Ona tačno iznosi 109 visine piramide. Slučajno? Teško, jer se "visina piramide odnosi prema polovini dijagonale površine osnove 9:10".

Navigacija

[0] Indeks poruka

[#] Sledeća strana